Oleśnica: Księga pisana życiem

Wśród pierwszych mieszkańców dźwigających z ruin i przywracających do nowego życia Oleśnicę było wielu rzemieślników - tak rozpoczyna się monografia Cechu Rzemiosł Różnych wydana z okazji jego 65-lecia. W miniony czwartek odbyła się prezentacja publikacji, która oddaje rys kilkudziesięciu lat oleśnickiego rzemiosła.
Publikację podzielono na trzy części. Pierwsza to historia rzemiosła do 1945 roku. Z drugiej - będącej opisem działalności Cechu z lat 1946-1985 - dowiadujemy się m.in. o tym, że pod koniec 1945 roku w mieście było 23 rzemieślników, a w trakcie pierwszego ich spotkania wyłoniono starszego Cechu. Był nim mistrz rzeźniczo-wędliniarski Marian Malcher. Trzeci rozdział poświęcono czasom współczesnym.
Opracowaniem tekstu zajęli się Stanisław Dziedzic oraz Marek Krzysztof Bińkowski, opracowanie graficzne zlecono Katarzynie Smerykanycz.

Pierwsze egzemplarze monografii trafiły do osób szczególnie dla oleśnickiego rzemiosła zasłużonych. Szczególne wyróżnienia otrzymały dwie panie: Krystyna Kyrcz - to z piekarni jej męża pochodził pierwszy chleb, wypiekany tuż po wojnie oraz Maria Buniowska, która kierowała przez wiele lat biurem cechu.
Starszy Cechu Rzemiosł Henryk Kruszelnicki mówił o tym, że książka to swego rodzaju księga pisana życiem.
- Bo znajdujemy w niej koleje losów ludzi, którzy budowali Oleśnicę zaraz po wojnie, tych którzy szkolili rzemieślników w latach PRL-u i współczesnym, którzy potrafią łączyć pracę zawodową ze społeczną działalnością - mówił.
Monografia powstała z inicjatywy Tadeusza Janczura oraz Henryka Kruszelnickiego.

Ludzie Cechu
Starsi Cechu: Marian Malcher, Józef Grabowski, Tadeusz Janczur, Władysław Kędziora, Jerzy Baryłkiewicz, Wiesław Baliński, Zbigniew Kyrcz, Henryk Kruszelnicki. Zasłużeni: Eugeniusz Krzemień, Sylwester Lamparski, Stanisław Wojtyłko, Zygmunt Szczepaniak, Maria Buniowska.