Gmina Oleśnica: Fotel szefa rady nie różni się od fotela radnego

Panie przewodniczący, zadomowił się Pan już na nowym stanowisku? Wygodny jest stołek szefa rady?
Nie wiem, czy się zadomowiłem. Przewodniczącym jestem nieco ponad miesiąc. To na pewno za mało czasu, żeby stwierdzić ostatecznie, że jest się już na swoim miejscu, że wie się wszystko. Tak zresztą nie powiem nigdy. Że wiem wszystko, bo człowiek uczy się przez całe życie. A co do tego, czy fotel jest wygodny. Powiem tak: jak tak samo wygody jak krzesło radnego, które zajmowałem od 1990 roku.
Zostając przewodniczącym samorządu po Aleksandrze Sierudze, na pewno stawiał Pan sobie pewne cele.
Oczywiście. Chcę być dobrym organizatrem prac rady gminy. Zapewniam, że robię wszystko, by obrady były dobrze przygotowywały i by przebiegały w dobrej atmosferze.
Nie ma Pan jednak takiej sielanki, jaką miała Pana poprzedniczka, która prowadziła radę bez opozycji.
Ale wszystko się zmienia. W tej kadencji opozycja się pojawiła, ale nie rozpaczam z tego powodu.

A nie denerwuje Pana ciągłe zgłaszanie się pana radnego Stanisława Mamrota. Kadencja dopiero się rozpoczęła, a już widać, że pan Stanisław będzie najaktywniejszym z radnych.
I ma prawo. Ja pozwalam mu się wypowiadać do woli. Warunek jest tylko jeden. Muszą być to wypowiedzi merytoryczne, czyli na temat. Ta zasada obowiązuje wszystkich radnych.
Mówiło się nawet w kuluarach, że został Pan przewodniczącym, żeby trzymać porządek. Że Pani Aleksandra była za spokojna, by sobie poradzić z opozycją, czyli nową sytuacją w radzie.
To przesadne myślenie. W samorządzie wiele rzeczy się zmienia, u nas chyba najmniej. Pani Aleksandra Sieruga przez lata był szefową rady, ja byłem jej zastępcą. Teraz sytuacja się zmieniła, ale ja nie nie urabiałbym do tego jakiejś filozofii.