Regina Włodarczyk-Puchała nie żyje

Urodziła się 24.10.1932 roku w Nowogródku. W latach 1952-1958 studiowała na Wydziale Szkła w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, który ukończyła z wyróżnieniem w pracowni prof. Dawskiego. Tuż po ukończeniu studiów Regina Włodarczyk-Puchała podjęła pracę w Hucie Szkła Kryształowego „Julia” w Szklarskiej Porębie. Przez pierwszy rok jako projektant, później na stanowisku kierownika ośrodka wzornictwa. Stworzyła od podstaw dział wzornictwa w hucie, dbając o wysoki poziom wprowadzanych do produkcji form i zdobień. Dzięki jej zaangażowaniu, pracy i talentowi, wyroby z Huty „Julia” cieszyły się ogromną popularnością zarówno w kraju, jak i poza jego granicami. Świadczyć o tym mogą liczne wyróżnienia i sukcesy odnoszone na światowych targach przemysłu i rzemiosła. Na koncie Reginy Włodarczyk-Puchały są liczne patenty autorskich wzorów zdobniczych. Cała jej kariera zawodowa związana była z hutą w Szklarskiej Porębie, gdzie pracowała do czasu jej likwidacji w 2005 roku. Jej działania zawodowe sięgają dalej, niż dbanie o zbyt produktów zatrudniającej ją firmy. Regina Włodarczyk-Puchała wniosła ogromny wkład w rozwój i stałe podnoszenie poziomu wzornictwa przemysłowego w Polsce.

Przez cały czas pracy etatowej tworzyła autorskie formy artystyczne, szukając indywidualnego stylu i środka wypowiedzi. Owocem jej pracy twórczej jest udział w ponad czterdziestu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą. Wielkim sukcesem artystki jest zakwalifikowanie wazonu „Gracja” jej autorstwa do wystawy szkła współczesnego przez Corning Museum of Glass, a także opublikowanie go w katalogu New Glass. A Worldwide Survey, Nowy Jork 1979. Wystawa miała miejsce w The Corning Museum of Glass w Nowym Jorku, następnie w Tokio oraz w Paryżu. Na 6000 nadesłanych prac jury zakwalifikowało 200 prac, które znalazły się w katalogu.

Poza intensywną pracą w dziedzinie wzornictwa przemysłowego i szkła artystycznego, Regina Włodarczyk-Puchała angażowała się w sprawy lokalne, była współzałożycielką i przez dwie kadencje przewodniczącą jeleniogórskiego koła Związku Polskich Artystów Plastyków, przyczyniając się do promocji artystów związanych z regionem karkonoskim.

NAGRODY:
1961 – I nagroda w konkursie na szkło użytkowe w Warszawie
1963 – I nagroda w konkursie na szkło gospodarcze i oświetleniowe w Warszawie
1966 – nagroda Zjednoczenia Przemysłu Szklarskiego za paterę kryształową z okazji 1000-lecia szkła polskiego
1969 – nagroda Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych
1971 – nagroda Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych
1971 – Wzór Roku na Międzynarodowych Targach w Poznaniu
1974 – II nagroda na Ogólnopolskiej Wystawie Szkła Artystycznego i Użytkowego w Katowicach
1976 – nagroda Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Jeleniej Górze
1976 – srebrny medal oraz nagroda Zarządu Głownego ZPAP na Ogólnopolskim Triennale Szkła w Kłodzku
1977 – nagroda fundowana na Ogólnopolskiej Wystawie Szkła Artystycznego i Użytkowego w Katowicach
1977 – nagroda wojewody jeleniogórskiego
1979 – nagroda fundowana na Ogólnopolskiej Wystawie Szkła Unikatowego i Przemysłowego w Katowicach
1987 – nagroda Vitroceru w konkursie-wystawie Polskie szkło współczesne w Warszawie
2012 – brązowy medal „Zasłużony Kulturze - Gloria Artis”

źródło: wikipedia, Muzeum Karkonoskie