Targ się broni przed marketami, choć jest ciężko

Pierwsi kupcy pojawiają się przy ul. Wrocławskiej już po godzinie 6. Od lat są tutaj trzy razy w tygodniu: we wtorki, piątki i niedziele. Jeśli szczęście im dopisze wyjadą z placu bez towaru. Jeśli będą go mieć mniej nie sprzedadzą praktycznie nic.
- Ale i tak tutaj wrócimy, bo jakie mamy wyjście - mówi pan Jacek z Bierutowa, który handlem zajmuje się od 10 lat. Sprzedaje odzież. - Przestajemy być atrakcyjni dla klientów - ubolewa. - Teraz niemal w każdym markecie można kupić ubrania, do Korony oleśniczanie mają rzut beretem.

Wypełniony po brzegi

Prezes Gminnej Spółdzielni Rolników pamięta czasy, gdy plac targowy, którego GSR jest właścicielem, pękał w szwach. - Teraz jest z tym różnie - mówi Romuald Kowalski. - Są dni, kiedy faktycznie każdy kawałek placu jest ściśle przypisany konkretnemu handlującemu, ale gdy kupcy nie dotrą, pozwalamy tym, którzy są, by lepiej wyeksponowali swoje stoiska i towary. Nam też zależy na tym, żeby handel był dla nich opłacalny.
Są kupcy, którzy przyjeżdżają do Oleśnicy od lat. - Mamy wnuczkę, która odziedziczyła stoisko po babci - opowiada Maria Krawczyk ze spółdzielni. - Dziewczyna jest wykształcona, po studiach, ale dała się namówić babci na przejęcie interesu. Teraz może i żałuje, bo babcia wystawiła z handlu dwa domy, a jej się zdarza wyjeżdżać z targu z niesprzedanym towarem.

Hali nie chcieli

Kilka lat temu Gminna Spółdzielnia Rolników chciała polepszyć byt swoich klientów. Zrodził się pomysł na ustawienie na placu hali targowej z prawdziwego zdarzenia.
- O zdanie zapytaliśmy samych zainteresowanych, czyli kupców, którzy do nas przyjeżdżają - mówi prezes. - Kiedy okazało się, że sprzedając swoje produkty w hali też będą musieli uiszczać opłatę targową do miasta, poprosili, by nic nie budować, żeby został tak jak jest. Ich koszty poszłyby w górę, a gwarancji że klientów byłoby więcej, nie mieliśmy żadnej - mówi Romuald Kowalski, który potwierdza, że handel pod chmurką w dzisiejszych czasach to ciężki kawał chleba. - Kupcy przyjeżdżają do nas z rana, czasem przez dwie godziny rozkładają stoiska i towar, po czym okazuje się, że zaczyna padać deszcz i trzeba się w ekspresowym tempie zwijać. I tyle zostaje z ich handlu - opowiada.
Pan Mirosław od 30 lat zajmuje niewielką blaszaną budkę zaraz za wejściem na targowisko. Sprzedaje piloty, zegarki, baterie, małe radyjka. - Kiedyś to był zbyt! Wszystko co przywiozłem szło jak woda - uśmiecha się. - Teraz przychodzą do mnie starsi ludzie, żeby kupić baterię albo radyjko, bo chcą słuchać audycji Radia Maryja. Po co dalej zajmuję się handlem? Chyba z nudów. Jestem już emerytem, więc co miałbym robić w domu.
Od kilku lat do handlujących na Wrocławskiej Polaków dołączyli Bułgarzy. - Są traktowani na takich samych zasadach jak wszyscy inni - słyszymy w spółdzielni.

Konkurencja?

Czy spółdzielnia rozważała kiedykolwiek sprzedaż terenu, na którym od lat trwa handel?
- Nigdy - zapewniają Romuald Kowalski i Maria Krawczyk. - Myśleliśmy raczej, żeby kupić teren za targowiskiem pod parkingi dla klientów. Niestety, nie doszliśmy do porozumienia z miastem.
Bazaru za Bramą nie uważają za poważną konkurencję. - Ludzie przychodzący na targ lubią swobodę. Myślę, że koncepcja utworzenia odrębnych sklepików w tym obiekcie nie przysporzyła ich właścicielom klientów - mówi prezes Kowalski. Zwraca też naszą uwagę na stoiska wybudowane przez miasto przed Bazarem za Bramą. - To miało być miejsce, gdzie bez konieczności uiszczania jakichkolwiek opłat handlują oleśniccy działkowicze - mówi. - Tymczasem mamy tam pojedynczych działkowców i wiele osób na co dzień zajmujących się sprzedażą warzyw. To nie jest sprawiedliwe.
Szefowie oleśnickiej spółdzielni przyznają, że dochody z targowiska spadają. Ale są przekonani, że handel pod chmurką, na świeżym powietrzu przetrwa.
- Zawsze będą klienci, którzy preferują ten rodzaj zakupów - mówią.