Centrum doczekało się rewitalizacji. Jak Wam się teraz podoba?

Dawny Dom Handlowy zmienił właściciela w 1992 roku. Kilka lat później powstał projekt zmieniający wygląd obiektu, ale ostatecznie długo nie udało się go wcielić w życie. Do niedawna. Prace projektowe realizowała oleśnicka firma Archigra.

- Musieliśmy pójść na pewne ustępstwa, ale ostatecznie koncepcja została zaakceptowana - mówi Grażyna Rajewska powołując się na opinię historyka, który z kolei w swojej wypowiedzi podkreśla, że już od kilkunastu lat w środowisku polskich historyków architektury i konserwatorów zabytków toczy się dyskusja na temat potrzeby objęcia ochroną budynków powstałych po 1945 r. - Ich ochrona powinna odbywać się za pomocą zapisów planów zagospodarowania przestrzennego - słyszymy. - W tym świetle należy widzieć zaprojektowaną obecnie rewaloryzację dawnego domu towarowego Centrum w Oleśnicy - podkreśla oleśnicka architekt.

- Po zniszczeniach wojennych południowo-zachodnia pierzeja rynku oleśnickiego nie została odbudowana, dopiero na początku lat 70. XX wieku na miejscu czterech kamienic powstał przeszklony, piętrowy pawilon handlowy. Stanowił on - i nadal stanowi - oczywisty kontrast w stosunku do otaczającej zabudowy, niemniej spełnia szereg kryteriów sformułowanych w odniesieniu do współczesnych dóbr kultury. Jak podkreślają specjaliści alternatywą jego rewaloryzacji byłaby obecnie próba odtworzenia dawnej zabudowy w oparciu o przekazy historyczne. - Jednak taka swoista atrapa zabytku, wykonana ze współczesnych materiałów i we współczesnej technologii, wydaje się co najmniej dyskusyjna - czym innym jest bowiem odbudowa w oparciu o pozostałe, nawet niewielkie fragmenty oryginału, czym innym zaś nowe budynki, nawiązujące formą do dawnych, ale przecież dostosowane do obecnych norm i przepisów. Ponadto, w przeciwieństwie do kilku sztandarowych wrocławskich powojennych realizacji, oleśnicki dom towarowy nie zakłóca układu przestrzennego ani komunikacyjnego.

- Po zniszczeniach wojennych południowo–zachodnia pierzeja rynku oleśnickiego nie została odbudowana, dopiero na początku lat 70. XX wieku na miejscu czterech kamienic powstał przeszklony, piętrowy pawilon handlowy. Stanowił on – i nadal stanowi – oczywisty kontrast w stosunku do otaczającej zabudowy, niemniej spełnia szereg kryteriów sformułowanych w odniesieniu do współczesnych dóbr kultury. Jak podkreślają specjaliści alternatywą jego rewaloryzacji byłaby obecnie próba odtworzenia dawnej zabudowy w oparciu o przekazy historyczne. - Jednak taka swoista atrapa zabytku, wykonana ze współczesnych materiałów i we współczesnej technologii, wydaje się co najmniej dyskusyjna - czym innym jest bowiem odbudowa w oparciu o pozostałe, nawet niewielkie fragmenty oryginału, czym innym zaś nowe budynki, nawiązujące formą do dawnych, ale przecież dostosowane do obecnych norm i przepisów. Ponadto, w przeciwieństwie do kilku sztandarowych wrocławskich powojennych realizacji, oleśnicki dom towarowy nie zakłóca układu przestrzennego ani komunikacyjnego.
Puentując Grażyna Rajewska apeluje, by nie bać się nawarstwień nowych epok wśród starej zabudowy, rewaloryzacji powojennych dóbr kultury. - Nieważne w jakiej epoce budynek został wybudowany. Rewaloryzacja jest stosowniejsza niż atrapy starych budynków - mówi oleśnicka architekt.